Piętnaście opowiadań o górach i wspinaczce, przyjaźni i rywalizacji, chwilach szczęścia i goryczy porażki. Ich autorzy, znani wspinacze, dla potrzeb tej edycji przygotowali specjalne komentarze, które przybliżają czytelnikom okoliczności powstania poszczególnych tekstów. To także swoiste próby odpowiedzi nie tylko na pytanie: dlaczego się wspinamy, ale również - dlaczego chcemy o tym pisać.
Tom świetnie pokazuje, że o wspinaniu można pisać w bardzo różny sposób i różnym językiem. Mamy więc reprezentantów nurtu romantycznego, ale i piszących z luzem ironistów, mamy fikcję literacką i szczegółową relację z przejścia, mamy wewnętrzny monolog na granicy snu i jawy oraz dialog połączonych liną partnerów, "czystą metafizykę" i brutalną, nieupiększoną rzeczywistość.
(ze Wstępu)