Dolina Białej Wody jest osobistą jest osobista sondą zapuszczoną przez autora w różne warstwy interakcji zaszłych w latach 1980-88 między postaciami rzeczywistymi, ściśle związanymi z rozwojem wspinaczki skalnej. Utwór jest pełen niezwykłych (choć może aż za dobrze znanych) zapachów i odgłosów, pokazuje wewnętrzny świat autora ujęty w sposób wybitnie subiektywny.