Gdy staniemy w głębi Tatr, w pierwszej chwili uderzy nas ich martwota. Wszystko wygląda jakby zamarłe, skamieniałe, niezmienne, wieczne. I tak jest pozornie, jeśli mierzyć będziemy zmiany w górach trwaniem jednej generacji ludzkiej. Jeśli jednak zastanowimy się głębiej, okaże się, że martwota Tatr jest pozorna, że Tatry mają długą i urozmaiconą historię,a obraz ich dzisiejszy to tylko jeden z ostatnich, względnie młodych i krótkich epizodów. Na obraz ten złożyły się bardzo różne i zamierzchłych czasów sięgające czynniki.
Źródło: wstęp książki