Książka wybitnego radzieckiego uczonego i badacza Kara-Kumu daje w bardzo popularnej i atrakcyjnej formie wszechstronny obraz warunków, w jakich przez wieki żyli nieliczni, bezustannie zmagający się z potężnymi siłami przyrody i posuchą, narażeni na głód i pragnienie, mieszkańcy pustyni Kara-Kum na terenach, przez które już wkrótce przebiegać będzie wielka magistrala wodna Głównego Kanału Turkmeńskiego jednej z największych budowli komunizmu. Autor odsłania oszałamiające perspektywy rozwoju tych odwiecznie pustynnych ziem, na których dzięki rozumnej, opartej na głębokiej znajomości praw przyrody działalności ludzi radzieckich uczonych, techników i robotników, zakwitnie bujne życie, powstaną lasy, urodzajne pola, pastwiska i sady.
