Pisma tatrzańskie stanowią pierwsze zbiorowe krytyczne wydanie całej spuścizny literackiej Stanisława Witkiewicza (ojca)na tematy zakopiańsko-tatrzańskie. Książka - dzieło pisarza i malarza w równym stopniu - ilustrowana jest bogato pracami graficznymi autora, będącymi pomocą w zrozumieniu klimatu pisarstwa Witkiewicza.
Od pierwszych niemal kart czołowej pozycji Pism tatrzańskich - reportażu-rozprawy pt. Na przełęczy uwidocznia się świetny zmysł obserwacyjny pisarza, umiejętność stawiania zasadniczych zagadnień, wnikliwość i niezawodna orientacja towarzyszące analizie odległych nieraz zjawisk, takich jak sztuka regionalna, warunki bytowania ludności na Podhalu, sytuacja sanitarna uzdrowiska, tendencje współczesnej turystyki, rola gwary podhalańskiej w kontekście literackim, obraz stosunków społeczno-politycznych itp.
Niezależnie od tego, prawie wszędzie czytelnik spotyka się z wyostrzoną podejściem malarskim wrażliwością Witkiewicza na urodę pejzażu tatrzańskiego, którego opisowi poświęca on znakomitsze partie swych utworów literackich. W nowelistyce tatrzańskiej ujawnia autor umiejętności portretowania psychologicznego postaci i szerokiego wszechstronnego warunkowania ich bytu i losu.
Źródło: Wydawnictwo Literackie