Pustka wielkich cisz to opowieść o pierwszym w historii samotnym przejściu Łuku Karpat. O wędrówce, która okazała się najtrudniejszą i najpiękniejszą drogą, jaką kiedykolwiek przeszedłem. O walce z górami i samym sobą, własnymi słabościami i lękami. Oraz o marzeniu, które stało się obsesją, a spełnione przewróciło do góry nogami moje życie. Opowieść osobista, miejscami bolesna, bez koloryzowania i ukrywania tego, co bolesne, po prostu szczera. Spisywana na gorąco już w czasie drogi przez Karpaty, w notatniku niesionym w plecaku. Często w strugach padającego deszczu, w ciasnym namiocie, przy mdłym świetle latarki lub świeczki. To opowieść o wizji, zrealizowanej za sprawą uporu i determinacji.
Łukasz Supergan
Źródło: Na Szlaku