Maciej Kwaśniewski, doświadczony dziennikarz i redaktor naczelny Taternika, zebrał jedenaście opowieści tatrzańskich o życiu i śmierci.
A przeczytamy o:
1909. Karłowicz idzie ku przeznaczeniu. O ostatnich chwilach słynnego kompozytora, jego ostatnim zdjęciu i Mariuszu Zaruskim, który próbował gołymi rękami wydrapać przyjaciela spod lawiny. Czy Mieczysława Karłowicza można było uratować?
1910. Śmierć z gorliwości. O śmierci i bohaterstwie. O Klimku Bachledzie, który nie chciał wziąć niczyjej duszy na swoje sumienie i Mariuszu Zaruskim, który nie chciał nikogo posłać na śmierć.
1912. Ekscentryczna panna Eugenia w kapeluszu panama. O młodej dziewczynie, która nie złożyła Tatrom daniny powagi. 1914. Żleb rozpaczy. O Marii Bandrowskiej, dzielnej nad dzielnymi, która przetrwała piekło w skalnych urwiskach.
1914. Demon i dziewica. O Witkacym, który nie znał żadnej świętości.
1925. Tragedia na Lodowej Przełęczy. O najsłynniejszej tragedii Tatr i dziewczynie, która uszła z życiem, ale żyć już nie mogła.
1938. Kosmiczna katastrofa w Dolinie Chochołowskiej. O halnym, który wmieszał się w zdobycie kosmosu.
1946. Patrząc śmierci w oczy. O Józefie Oppenhaimie, którego zabito dwa razy.
1983. Święty Gazda w Dolinie Chochołowskiej. O Janie Pawle II, który przybył do krainy życia.
1988. Chichot zza grobu. Po raz wtóry o Witkacym, który umarł na rozpacz, ale nie dał się pochować.
1990. Wyprawa po śmierć. O ludziach, którzy nawet po śmierci zostają w górach.